1. خانواده رهاشده
خانواده‌های رها شده هیچ انسجام و صمیمتی را تجربه نمی‌کنند. حتی ممکن است در یک مکان زندگی نکنند. این خانواده‌ها معمولا تفریح مشترکی ندارند و زمان زیادی را با یکدیگر نمی‌گذرانند.
2. خانواده جداشده
خانواده‌های جداشده از نظر انسجام خانوادگی در درجه دوم قرار دارند. تا حدودی در فضا و مکان مشترک زندگی می‌کنند و زمانی را در کنار هم هستند اما ارتباط عاطفی بسیار محدودی بین آن‌ها وجود دارد. ترجیح می‌دهند زمان خود را در با دیگر اعضای خانواده نگذرانند و فرصتی برای گشت و گزار یا سفرهای خانوادگی ندارند.
3. خانواده پیوسته
دسته سوم خانواده‌های پیوسته هستند که با یکدیگر ارتباط عاطفی و صمیمی مناسبی برقرار کرده و معمولا در یک محل زندگی می‌کنند. زمان نسبتا زیادی را باهم می‌گذرانند و به طور مرتب تفریحات مشترکی مثل سفر و گشت و گزارهای خانوادگی انجام می‌دهند. این خانواده‌ها در عین حال که ارتباط نزدیکی باهم دارند، اما مرزهای مشخصی بین اعضا وجود دارد که باعث می‌شود در مسائل فردی هم وارد نشده و به استقلال یکدیگر احترام بگذارند.
4. خانواده درهم‌تنیده
دسته آخر خانواده‌های درهم‌تنیده هستند. این خانواده‌ها معمولا ارتباط عاطفی عمیق و درگیرکننده‌ای باهم دارند. همیشه در یک محل زندگی کرده و دور شدن اعضا را تحمل نمی‌کنند. سعی می‌کنند همه زمان خود را با هم بگذرانند و تفریحات اعضا محدود به خانواده باشد. این فضای خانوادگی باعث از بین رفتن مرزهای بین اعضا شده و خانواده در مسائل فردی آن‌ها نیز دخالت می‌کند. از این گذشته محدود شدن اجتماعی و عاطفی اعضا تنها به محیط خانواده باعث می‌شود افراد مهارت‌های لازم برای به دست آوردن استقلالشان را هم یاد نگیرند.
شاید شما هم حدس زده باشید که کدام‌یک از این چهار دسته می‌تواند خانواده ایده‌آل ما باشد. انسجام خانوادگی زیاد، الزاما مثبت هم نیست. حالت ایده‌آل وجود انسجام متوسط بالا است که مجموعه‌ای از اتحاد و استقلال را در خانواده ایجاد می‌کند. حالا می‌توانید باتوجه به رفتارهای خانوادگی خود بفهمید که خانواده شما به کدام دسته می‌تواند نزدیک باشد و آیا به سلامت هم نزدیک هست؟
