بهتر است بگوییم دانشگاه دولتی و بینالمللی هیچ شباهتی با هم ندارند. البته منظور من از دانشگاه دولتی دانشگاههای روزانه مثل: دانشگاههای تهران، بهشتی، علامه طباطبایی و درجه اول ایرانست.
- هزینه تحصیل دانشگاههای روزانه صفر است ولی دانشگاههای بینالمللی خیلی سنگین است مثلا پزشکی ترمی بالای 25 میلیون تومن.
- سطح علمی دانشگاههای روزانه خیلی بالاتر از دانشگاههای بینالمللی است مثلا در بین 500 دانشگاهها مطرح دنیا بالای 8 دانشگاه روزانه ایرانی داریم و دانشگاههای بینالمللی در هیچ سطح جهانی رتبه ندارند.
- سطح دانشجوی دانشگاههای روزانه بسیار بالاتر از دانشجوی دانشگاه بینالملل است.
بهترست مقایسه نکنیم چون مثل مقایسه پراید با تویوتا است که در هیچ شاخص قابل مقایسه نیستند.
******************
مطالب بالا حقیقت موضوع است و نیازی به اثبات هم نیست ولی واقعیت چیز دیگریست. واقعیت اینست که یک نوجوان پشت کنکوری بهترست خودش اذیت نکنه و به کلاس های مفت و بی ارزش کنکور و مدرسان پول پرست توهم زا نرود و فقط سعی کنه در رشته مورد علاقه اش حتی در دانشگاه یالقوز آباد در هر دانشگاهی که نزدیک به محل زندکی اش یک لیسانس بگیره تا از ترور خانواده و اقوام در امان باشد و در دوره دانشجویی بجای توجه به معدل و مطالب کهنه اساتید جزوه بدست؛ متوجه علاقه واقعی و یادگیری عمیق روی همان مهارت از طریق بخش آزاد اقدام کند تا خیلی زود جذب کار و بازار شود.
البته اگر شیفته پزشکی و یا مهندسی تاپ است. لیسانس را بره یه مدرکی بگیره مثلا لیسانس زیست شناسی که تو ایران چغندرم بحساب نمیاد زبانش قوی کنه و مقداری پول هم پس انداز کند بعد لیسانس بره آلمان یا ... رشته پزشکی یا دارو و دندون ادامه تحصیل بده و براحتی آقا یا خانم دکتر بشه.
اینا از یه معلم باز نشسته عاشق معلمی بشنو؛ عمرتون خواهشا و لطفا پای این کتابای نیرز و کهنه حروم نکنید برید دنبال مهارت واقعی و کاربردی. جهان آینده انسان دیگری با مهارت غیر از این می طلبد