عسل طبیعی با دارا بودن انواع آنزیم‌ها، آمینواسیدها، آنتی‌اکسیدان‌ها، ویتامین‌ها و مواد معدنی، منبعی غنی از بسیاری از مواد مغذی به شمار می‌رود. بنابراین استفاده از عسل در دوران کودکی، فواید بسیاری دارد.
مصرف عسل طبیعی در کودکی می‌تواند سبب بهبود شرایط گوارشی، افزایش جذب کلسیم و تراکم توده استخوانی، بهبود سرفه، بهبود آلرژی‌ها و بیماری‌های تنفسی، افزایش ایمنی، بهبود کم‌خونی، بهبود زخم‌های دهان و ارتقا رشد و وزن‌گیری در کودکان شود.
خوردن عسل در دو صورت ممکن است برای سلامت کودک شما مضر باشد:
1- خطر بوتولیسم در نوزاد زیر یکسال: عسل حاوی میکروارگانیسم‌های بسیاری از جمله اسپور مخمر، کپک و باکتری‌ها می‌باشد. یکی از مهم‌ترین میکروارگانیسم‌های موجود در عسل، اسپور کلستریدیوم‌ها هستند. این اسپورها می‌توانند در روده نوزادان که هم فاقد فلور میکروبی کارآمد هستند و هم سیستم ایمنی آن‌ها به طور کامل تکوین نیافته است، در شرایط بی‌هوازی سم بوتولینم را تولید کنند. این سم ممکن است سبب ایجاد بیماری بوتولیسم (نوعی بیماری فلج مغزی) در کودکان شود. این بیماری در نوزادان زیر ۱۲ ماه دیده می‌شود.
بوتولیسم نوزادان، یک سندرم کمپلکس است و از نشانه‌های آن شامل کاهش اشتها، مکش ضعیف، از بین رفتن حالت چهره، گریه ضعیف، افتادگی پلک، از دست دادن کنترل سر، بلع دشوار، حرکات غیرعادی چشم، گشادی مردمک و سست شدن پاسخ مردمک به نور، سستی عمومی بدن و مشکلات تنفسی می‌باشد.
2- خطر آسیب به دندان‌های کودک: عسل به علت مواد قندی که دارد، اگر بیش از اندازه مصرف شود، به مرور زمان به دندان‌های کودک آسیب رسانده و سبب پوسیدگی آن‌ها می‌شود. پس تاکید می‌شود مقادیر مصرفی به اندازه و با رعایت اصول بهداشتی در ارتباط با دندان‌ها باشد.
