1- عدم احترام کافی به گوینده
شما به حرف‌های دیگران گوش نمی‌دهید تا واقعاً متوجه حرف‌های او شوید، بلکه منتظر پایان جملات وی هستید تا جواب از قبل آماده شده خود را بدهید. این موضوع مهم، اکثراً در بحث‌ها یا در مواقعی رخ می‌دهد که شما سطح مخاطب خود را از خود کمتر می‌دانید. درحالیکه مهارت خوب گوش کردن به شما کمک می‌کند از هرکس، حتی فرد ضعیف‌تر از خود یادگیری داشته باشید.
2- عوامل ایجاد کننده حواس‌پرتی
گاهی خط خطی کردن، نگاه کردن دائم به ساعت، مشغولیت ذهنی به مسائل شخصی خود یا رویاسازی، توجه به اطرافیان، رادیو، تلویزیون و... موجب می‌شوند تا نتوانید به طور فعال به صحبت‌های طرف مقابل خود گوش دهید و در نتیجه نمی‌توانید واکنش مناسبی نیز نشان دهید این موارد نه تنها در ذهن مخاطب شما به معنی عدم احترام گذاشتن به اوست، بلکه باعث خسته و کسل شدن شما و یا ایجاد سوتفاهم و پرسش‌های متعدد می‌شود.
3- عجله برای پاسخ دادن
هنگامی‌که فردی صحبت می‌کند، صبور باشید و با دقت به حرف‌های او گوش دهید. سعی کنید بین صحبت‌های وی صحبت نکنید و اجازه دهید حرف خود را تمام کند و بعد شما اظهارنظر کنید. اینکار باعث می‌شود مخاطب شما برای آرامش و صبوریتان احترام بیشتری قائل شود و روابطتان مستحکم‌تر شده و پیشرفت می‌کند.
4- تعصبات شخصی
هنگام مکالمه با دیگران، تعصبات شخصی و عقاید قدیمی خود را کنار بگذارید. نسبت به پذیرش و درک تجربه جدید ذهن باز و آرامی داشته باشید و سعی کنید با صبوری و احترام به ایده و عقاید دیگران، به صحبت‌های آن‌ها فکر کنید.
5- دلسوزی و ترحم کردن
همدردی با همدلی و هردو با دلسوزی متفاوت هستند. همدلی یعنی این که بدون ارزش‌گذاری بر احساسات دیگران، آن‌ها را درک کنید و خودتان را بجای آن‌ها قرار دهید تا بتوانند به راحتی احساساتشان را با شما در میان بگذارند.
همدردی، شنیدن حرف‌های دیگران است بدون اینکه خودتان را به جای آن‌ها بگذارید. در حالیکه ترحم و دلسوزی به مخاطبتان احساس تحقیر شدن، ضعف و ناتوانی می‌دهد. تلاش کنید مهارت همدلی سالم را بیاموزید تا بتوانید بهترین و مفیدترین بازخورد ممکن را به مخاطبتان بدهید.
