درمان شناختی رفتاری (CBT)
این رویکرد، الگوهای شناختی و ذهنی مراجع را بررسی می‌کند و در چگونگی پاسخ او به شرایط مختلف تاثیر می‌گذارد. ساختارهای غلط فکری و شناختی یکی از معضلات این افراد است که درمانگر با استفاده از تخصص خود، مهارت‌ها و تکنیک‌های جدیدی به مراجع آموزش می‌دهد و او را برای اصلاح افکاری که منجر به رفتارها و احساسات منفی می‌شود؛ هدایت می‌کند. همچنین به بیمار کمک می‌کند تا با استفاده از این ابزار‌های جدید، لذت بیشتری از روابط بین فردی و فعالیت‌های تفریحی خود ببرد.
درمان روانپویشی
این تکنیک درمانی بینش‌گراست. درمانگر به فرد مبتلا به OCPD کمک می‌کند تا تصورات خود را از موقعیت‌های خاص تشخیص دهد و بررسی کند که چرا این شرایط موجب نگرانی و آزار او می‌شود. هدف این درمان این است که به مراجع کمک شود تا یک حس قوی از خودآگاهی را توسعه دهد. این درمان به مراجع می‌فهماند که همه، حتی او ممکن است اشتباه کنند. درمانگر راه‌های پذیرش این اشتباهات را به او یاد می‌دهد.
دارو درمانی
دارو درمانی، به تنهایی نمی‌تواند OCPD را درمان کند اما در کنار روان‌درمانی و برای کنترل علائم استرس و اضطراب فرد مثمر ثمر می‌باشد. ممکن است یکی از داروهای بازجذب سروتونین (SSRI)ها برای کاهش میزان اضطراب تجویز شود. بسیار مهم است که این دارو‌ها منظم و طبق برنامه مصرف شوند. اما توجه کنید که استفاده از دارو برای طولانی مدت اصلا توصیه نمی‌شود.
تمرین آرامش
آموزش آرامش یا مدیتیشن با استفاده از تکنیک‌های تنفسی خاص یا تکنیک‌های آرامش، می‌تواند به کاهش اضطراب و تنش فرد کمک کند. علائم اضطرابی در OCPD رایج هستند و راه‌هایی مثل یوگا، تای چی و پیلاتس برای این مشکل توصیه می‌شود.
