درمان شناختی رفتاری (CBT):
درمان شناختی رفتاری به شخصیت وابسته کمک میکند تا الگوهای فکری صحیح و دقیق را جایگزین الگوهای شناختی غلط در ذهنش بکند. شناخت همان تفکر است که اگر اشتباه باشد، بر هویت، رفتار و عملکرد فرد تاثیر میگذارد. درمانگر با استفاده از CBT به عنوان ابزاری برای بازیابی ساختار شناختی و الگوهای ذهنی تحریف شده مراجع، استفاده میکند. این بازیابی، به مرور زمان به احساسات و رفتار فرد سرایت خواهد کرد.
درمان روانپویشی:
درمان روانپویشی یکی از درمانهایی است که نیاز به تعهد طولانی مدت مراجع دارد، اما یکی از موثرترین رویکردها در درمان شخصیتهای وابسته است. در روانپویشی درمانگر، مراجع را وادار به بررسی ارتباط بین روان، شخصیت و تفکر میکند بدین صورت بر روی ذهن، احساسات و رفتار شخصیت وابسته در سطح ناخودآگاه تاثیر میگذارد. به او نشان میدهد که ساختارهای اشتباه تفکر و شخصیت، چگونه مخفیانه او را از زندگی عادی باز داشته و باعث آزار او شده است.
در روند درمان روانپویشی، مراجع شدیدا ترس از ترک شدن و وابستگی را بیان کند. به گذشته برگشته و متوجه میشود که هرگز توسط خانواده به او اجازه مستقل بودن داده نشده و هرگز لذتهای خود را نداشته است. به مرور زمان این افکار و احساسات پیچیدهتر شده و حالا نیاز به مراقبت شدید از والدین پیدا کرده است (این مثال ساخته ذهن نویسنده میباشد، خود را در این قالب تمثیلی قرار ندهید).
هنگامی که مراجع، مسیر و علت مشکلات خود را فهمید و نسبت به آن آگاه شد، میبیند که اثرات آن به شدت کاهش یافته و او آماده است تا راه جدیدی را انتخاب کند.
درمان روانپویشی، بسیار سنگین و تخصصی است و همین جریان ذکر شده، ممکن است سالها طول بکشد. بنابراین قبل از انتخاب این روش، ملزومات آن را در نظر بگیرید، از روانشناس متخصص کمک گرفته و آماده شروع یک جریان طولانی مدت باشید.