به نظر من کتاب شازده کوچولو اثر آنتوان دوسنت اگزوپری (مخصوصا با ترجمه احمد شاملو) انتخاب خوبیه.
چون مفاهیمی مثل عشق، وابستگی و دوستی رو به بهترین شکل بیان میکنه!
بخشهایی از کتاب:
- روباه گفت: الان زندگی یکنواختی دارم. من مرغها را شکار میکنم. آدمها مرا.
همه مرغها عین هماند. به همین جهت در این جا اوقات به کسالت میگذرد ولی تو اگر منو اهلی کنی. انگار که زندگیم را چراغان کرده باشی. - روباه: جز با چشم دل نمیتوان خوب دید. آنچه اصل است از دیده پنهان است.
ارزش گل تو به قدر عمری است که به پاش صرف کردهای. - شازده کوچولو رفت و باز به گلهای سرخ نگاه کرد. به آنها گفت:
شما زیبایید ولی درونتان خالی است. به خاطر شما نمیتوان مرد. البته گل سرخ من در نظر یک رهگذر عادی به شما میماند، ولی او به تنهایی از همه شما سر است. چون من فقط به او آب دادهام، فقط او را در زیر حباب بلورین گذاشتهام، فقط او را پشت تجیر پناه دادهام، فقط کرمهای او را کشتهام (بجز دو یا سه کرم که برای او پروانه شوند)، چون فقط به شکوه و شکایت او، به خودستایی او و گاه نیز به سکوت او گوش دادهام. زیرا او گل سرخ من است.
پ.ن : پیجی رو در اینستاگرام میشناسم که کتاب مورد علاقه خودتون یا کتابی که میخواهید به کسی هدیه بدهید رو براتون تبدیل به باغ کتاب مینیاتوری میکنه، به نظرم اونم گزینه خوبیه! (#باغکتابمینیاتوری یا #باغ_بهشت رو سرچ کنید)