بهترین فیلم‌های کوتاهی که دیدید کدامند؟ چرا؟

اکثر فیلم‌های کوتاهی که دیدم مدت کوتاهی ذهنمو به خودش مشغول کرده ولی بعد یه مدت تا اسم یا حتی قسمتی از محتوای فیلم رو نبینم برام یادآوری نمیشه، ولی چندتا از فیلم‌هایی که یه مدتی گاها به یادشون میفتم و بهشون فکر میکنم:

اثر منتظر بعدی خواهم ماند۳۷۴

یه فیلم کوتاه تو ژانر درام به مدت چهار دقیقه هست که توی یه مترو در فرانسه اتفاق میفته، این فیلم کوتاه نامزد اسکار ۲۰۰۲ هم شده.

اثر حشره پرسه زن۲۰۶

یه فیلم کوتاه از سه فیلم کوتاه نابغه فیلم‌های پیچیده، کریستوفر نولان هست که در ژانر فانتزی و مایستری در سال ۱۹۹۷ ساخته شده. فیلم روانشناسانه و کافکایی هست که شما رو یاد کتاب مسخ کافکا میندازه.

این فیلم کوتاه ماجرای مردی رو به تصویر می‌کشه که سعی داره حشره‌ای رو در آپارتمان کثیف و درهم‌ریخته‌اش از بین ببره اما در نهایت مخاطب را با پایان‌بندی خود بُهت‌زده می‌کنه.

اثر 10 Minutes۱۹۲

ساخته سال ۲۰۰۲، که به گذر ۱۰ دقیقه از زمان یه توریست ژاپنی  در شهر رم هست و همینطور ده دقیقه زمان در یک منطقه جنگی در جنگ‌های بوسنی هست، این فیلم کوتاه هم یک فیلم کوتاه درام از یک کارگردان نه چندان معروف هست که تونسته کلی جایزه ببره از جمله جایزه بهترین فیلم کوتاه ۲۰۰۲ اروپا.

به این لیست میشد فیلم کوتاه ایرانی دو با دو  و چند فیلم کوتاه انمیشنی رو هم اضافه کرد ولی این سه تا بهترین‌هاشون بود.

فیلم کوتاه اتاق ۸.

لطفا اگر این فیلم را ندیدین ابتدا از لینک زیر مشاهده کنید تا اگر نظری نوشتم روی دیدگاه شما تاثیر نذاره.

فیلم اتاق ۸ در آپارات۵۰۸

بنظرم این فیلم در نقد برخی انسانهای امروزیست که بدون هیچ آگاهی وارد ایدئولوژی‌های جدید میشن. تفکراتی که به صورت کاذب برای اونا آزادی و رسیدن به یک مدینه فاضل و بهشت زمینی را توصیف میکنه و این افراد بی‌مهابا غرق در این ایدئولوژی‌ها میشن. درحالیکه این ایدئولوژی‌های جدید بیشتر از اینکه بخواد به اونا آزادی بده، اونا رو از یک زندان به زندان کوچکتر و سختتر (قوطی کبریت) میفرسته.

خیلی از مردم فکر میکنن با تغییر عقاید خودشون و دنبال کردن تفکرات دیگران میتونن آزادانه فکر کنن درحالیکه افرادی که آگاهی بیشتری دارند (فرد دیگر داخل اتاق) به روش خودشون اونا را ترغیب به کارها می‌کنن و این افراد بدون اینکه بدون دارن بصورت غیرمستقیم کنترل میشن به مسیری که اونا میخوان قدم میذارن و تو دامشون میفتن.

یک مفهوم دیگه فیلم هم مربوط به حماقت‌ها و ایدئولوژی‌های انسان‌ است که از ابتدای خلقت گرفتارش میشه و اون صحنه گرفتن دست تازه وارد شبیه به تصویر بازسازی آفرینش میکلانژ میمونه و براساس اسم فیلم که اتاق 8 یا  اتاق (∞) بی‌نهایته، یعنی قرار نیست تا ابد تموم بشه (برای جعبه‌های بالاتر و پایین‌تر داره رخ میده مثل دو آینه روبرو که تا بی‌نهایت تصویر دارند).

تفکرات و ایدئولوژی‌های افراد همانند تعداد و تنوع قوطی کبریت‌هاست اگر توجه کنید میفهمید هر کدوم با یک رنگ و لعاب بودن و یعنی سرانجام همه این ایدئولوژی‌ها یک زندان فکریست و فقط از بیرون متفاوته، درون همش تنگ و تاریک و سخته. ابزار آگاهی که همون جعبه قرمز بود میتونست به درستی استفاده بشه اما موجب شد فرد از یک زندان به زندانی سخت‌تر بره که شاید خیلی از افراد حتی متوجه این اتفاق هم نشدند چون تعدادی از قوطی‌ها در حال تکون خوردن بودن و بقیه ثابت شده بودن.

در آخرش چرا قوطی کبریت؟

تازه وارد که میخواست از زندان این ایدئولوژی فرار کند به نوعی در ایدئولوژی دیگری گرفتار میگردد که نه تنها بهتر از قبلی نیست بلکه او را خوارتر و خفیف‌تر میکند. نهایتا زندانی‌های آن منفعل گردیده و به چیز بی‌ارزشی تبدیل میگردند که تنها به خواست صاحبان آن ایدئولوژی‌ها قابل استفاده برای آتش‌افروزی و استفاده ابزاری هستند.