دنیای بدون دروغ را چگونه وصف می‌کنید؟

خیلی خیلی بی‌نمک... از دروغ متنفرم ولی دنیایی که توش دروغ وجود نداشته باشه خیلی بی‌نمک می‌شه. مزه زندگی به پیدا کردن حقیقت و تشخیص دروغ از واقعیت هست، همین دروغ هست که دوست و نارفیق رو از هم جدا می‌کنه.

بنظرم روزیکه انسان بتونه تلپاتی بکنه با دیگران دروغ معنی نداره.

شاید: دنیایی که هیچ انسانی توش نباشه...

عامل وقوع و ظهور دروغ، انسانه و اگر دنیایی بدون دروغ بخواهیم باید اساساً فرض رو بر این بذاریم که عامل "انسان" رو از مسئله دنیا حذف کنیم!

دروغ و حقیقت تا زمانی معنی دارن و حس میشن که کنار هم باشن، مثل خوبی و بدی! 

همه اینا وقتی کنار هم باشن معنی پیدا میکنن!

خب به نظرم غیر قابل توصیفه چون قابل تصور نیست همیشه گوشه‌ای از زندگی همه‌ی ما دروغ هست که نمیشه انکارش کرد.

اما دنیایی که دروغی توش نباشه به نظرم خیلی لذت‌بخشه چون حقیقت‌ها رو بیان میکنه.

بی‌معنی.

آب را گرمای تابستان گوارا می‌کند.

محال