شیراز: من حداقل سالی 2 بار به شیراز سفر میکنم. عصرهای 5 شنبه آرامگاه حافظ حس و حال خاصی داره و آدمایی که در این شب اونجا هستند هم، بارانی هستند. دروازه قرآن شیراز با ویو دلنوازش وسوسهانگیز است. از پلههای تخت جمشید که بالا میروی دوران طلایی تمدن ایران مثل سربازان عصر هخامنشی از جلو چشمانت رژه میروند... و باغهای ارم و عفیفآباد که شاهکار باغهای زیبای جهان است. وای از لهجه شیرین و او او گفتنش نگو که لبریز از مهربانی و محبت است. ولی متاسفانه در 30 - 40 سال اخیر شیراز فراموش شده و خبری از توسعه شهری در خور نامش نیست!!!

ابراهیم اسدی
دیجیتال مارکتر