چه راهکارهایی برای کاهش ترافیک خودرو در تهران پیشنهاد می‌کنید؟

ترافیک تهران میتونه با کاهش تعداد خودرو‌های تک سرنشین تا میزان قابل توجهی کاهش پیدا کنه. یکی از چیزهایی که همین الان هم تا حدودی موثر بوده در این مورد، تمایل افراد در استفاده‌ از اسنپ هست. وقتی شما با ماشین خودتون برید سرکار و دنبال جای پارک بگردید و یک لاین خیابان رو با پارک کردن بند بیارید،‌ در واقع باعث تشدید ترافیک میشید. حالا اگه از اسنپ استفاده کنید، همون یک دونه ماشین اسنپ، در ساعت‌های شلوغی، ده‌ها نفر رو سر کارشون میرسونه و مدام ماشینش پر و خالی میشه و پارک نمیکنه و ...

اما راه‌حل اساسی کاهش ترافیک اینه که خط مترو نزدیک تمام محله‌های شلوغ وجود داشته باشه و تعداد قطار‌هاش زیادتر بشه. همچنین، حمل‌و‌نقل عمومی اتوبوس‌ها هم منظم‌تر و بیشتر بشه و تبلیغات گسترده و فرهنگسازی بشه برای استفاده از حمل‌و نقل عمومی. 

یه کار خوبی که باید در تمام شهرهای کشور، نه تنها تهران، انجام بشه اینه که لاین مخصوص دوچرخه واقعا همه جا باشه و البته دوچرخه‌سواری برای خانم‌ها هم بلامانع باشه. اینطوری تعداد زیادی حاضرن از دوچرخه استفاده کنند. برای این کار، لازمه که ایستگاه‌های دوچرخه عمومی و کرایه‌ای هم وجود داشته باشه که آدم‌ها رو بیشتر از پیش به استفاده از دوچرخه ترغیب کنه. البته با وضعیت هوای بد تهران، دوچرخه‌سواری خیلی دور از ذهن هست و در واقع برای رفع این مشکلات، باید چندین مشکل، که همه هم یه جورایی به هم مربوط میشن، با هم حل بشن. 

حل مشکل آلودگی هوا و ترافیک و فرهنگ‌سازی و جاده‌سازی و ایجاد امکانات و .... هم یک شبه نمیتونه انجام بشه و نیاز به برنامه‌ریزی دقیق و طولانی مدت و البته صرف هزینه‌ی زیادی داره.  

برخی از راه‌کارهای مفید برای حل مشکل ترافیک تهران:

1- گسترش وسایل نقلیه عمومی

2- گسترش مسیرها

3- اجرای طرح ترافیک به صورت واقعی  بدون فروش مجوز عبور

4- اجرای طرح زوج و فرد به صورت واقعی

5- تغییر ساعات کاری ادارای و عدم تداخل با ساعات مدارس

به نظر من دو راهکار اساسی وجود دارد:

1- پیاده‌سازی دولت الکترونیک و استفاده از اینترنت برای انجام بسیاری از کارها

2- انتقال منازل مسکونی کارکنان ادارات و شرکت‌ها به نزدیک محل کار یا بالعکس

یک راهکار فرهنگی هم وجود دارد که مردم باید رعایت کنند:

افزایش استفاده از وسایل نقلیه‌ی عمومی به جای ماشین شخصی

-------

اگر دولت کاری کند که استفاده از اینترنت برای خرید و فروش گسترش یابد و مردم به راحتی بتوانند هر جنسی را با مناسب‌ترین قیمت در آن پیدا کنند مطمئنا دیگر جهت هر خریدی روانه‌ی بازارها نمی‌شوند. بازارهای تهران به علت جذابیت و تنوع محصولات و قیمت مناسبی که دارند مشتری‌های زیادی را حتی از شهرستان‌ها به سمت خود جذب کرده است که تأثیر زیادی در افزایش ترافیک تهران دارند.

بسیاری از شرکت‌ها (به خصوص دولتی) به جای اینکه برای کارکنان خود سرویس ایاب و ذهاب قرار دهند هزینه‌ی ایاب و ذهاب را به آنها می‌دهند و این کار موجب می‌شود اشخاص به جای استفاده‌ی گروهی از وسایل نقلیه از ماشین شخصی استفاده کنند. البته اگر فرهنگ مردم اصلاح شود در این صورت هم از وسایل نقلیه‌ی عمومی استفاده می‌کنند که متأسفانه هنوز خیلی مانده تا این فرهنگ جا بیفتد.

یکی از علل افزایش ترافیک محصلان می‌باشند. متأسفانه با افزایش دانشگاه‌ها و مدرک‌گرا بودن ارگان‌ها افراد زیادی برای تحصیل به دانشگاه می‌روند. نکته‌ی قابل توجه این است که این افراد در طول به اصطلاح تحصیل از درجه‌ی علمی بالایی برخوردار نمی‌شوند و فقط برای اخذ مدرک به دانشگاه می‌روند که نتیجه‌ای جز افزایش هزینه‌ها، افزایش آلودگی و ترافیک و کاهش ارزش علم در پی ندارد. من خودم چون درگیر این موضوع بوده‌ام به این موضوع اشاره کردم.

بروکراسی‌های کاذب اداری هنوز هم با پیشرفت علم در ایران وجود دارد که موجب می‌شود ارباب رجوع فقط بین ادارات مختلف در تردد باشند. این مشکل می‌تواند با پیاده‌سازی کامل دولت الکترونیک برطرف شود.

انتقال برخی مکان‌ها مانند انبارها و حتی دفاتر مرکزی به بیرون تهران نیز می‌تواند در کاهش ترافیک بسیار مؤثر باشد. به خصوص اینکه بسیاری از افراد در غالب مأموریت اداری یا کار شخصی به این مکان‌ها مراجعه می‌کنند.

نکته‌ی تکمیلی:

طبیعی است که هر جا امکانات باشد تمرکز جمعیت در آن نقطه زیاد می‌شود و برعکس یعنی هر جا تمرکز جمعیت وجود داشته باشد امکانات هم افزایش می‌یابد. این یعنی ایجاد یک حلقه‌ی تکرار. شهر تهران هم اکنون در این شرایط قرار گرفته است. امکانات زیاد موجب افزایش جمعیت آن شده است و افزایش جمعیت هم موجب افزایش امکانات. این لوپ آنقدر تکرار می‌شود تا به به حالت انفجار برسد. برای اینکه با این مشکل مواجه نشود باید چاره‌ای از سوی دولت‌مردان اندیشیده شود. یکی از ابتدایی‌ترین راهکارها این است که امکانات بین شهرهای مختلف به صورت عادلانه تقسیم شود.

• گسترش سیستم حمل و نقل عمومی ارزان و حتی رایگان
• آموزش و فرهنگ‌سازی زندگی در کلان‌شهرها
• توسعه دولت الکترونیک واقعی و کاربردی
• توزیع عادلانه رفاه و امکانات شهری در مناطق تهران
• تبدیل تهران به یک کلان‌شهر هوشمند می‌تواند بسیاری از گره‌های ترافیکی و چندباره‌کاری اداری و مسافرت‌های داخلی را کاهش و سروسامان دهد.
• توزیع قدرت و امکانات رفاهی و تجاری، فرهنگی- سیاسی در استان‌های پرپتانسیل مثل: آذربایجان غربی، همدان، کرمانشاه، لرستان، کردستان، خوزستان و... برای جلوگیری از مهاجرت‌های بی‌رویه.