اگر در ابتدا این کار را نکرده‌اید، که باید می‌کردید، اگر همین الان آب دستتان است زمین بگذارید و این را و مابقی شرایط (از جمله تعهدات، وظایف، Vesting و...) را مشخص کنید.
حتما و حتما این وظایف و انتظارات را در «توافقنامه‌ی بنیانگذاران» (Founders' Agreement) مکتوب و رسمی کنید. فارغ از اینکه هم‌بنیانگذارتان دوست نزدیکتان است یا برادر/خواهرتان.
نخست مطلب «چطور باید تصمیم گرفت که چند درصد از سهام استارتاپی رو به شریک جدید داد؟» را بخوانید. پاسخ‌هایی که آن‌جا داده‌ام، اینجا هم صادق است.
سپس، برای حذف پیچیدگی، سرمایه را از کارآفرینی (شرکا) جدا کنید. برای مثال فرض کنید دو هم‌بنیانگذار وجود دارند که یکی پول هم آورده است. فرض کنید پول را طرف سومی (سرمایه‌گذار فرضی) آورده است. پس بنا به زحمت و به صورت توافقی ابتدا ۱۰۰ درصد سهام را بین خودتان تقسیم کنید. حالا آن فرد سوم فرضی را وارد فرمول کنید و بنا به سرمایه‌ای که گذاشته است، به او سهام بدهید و سهام دو نفرتان را رقیق کنید. (مطلب «منظور از Dilution در قرارداد‌‌های سرمایه‌گذاری چیست؟» را بخوانید.)
حالا سهام آن سرمایه‌گذار فرضی را به همان کسی که پول آورده بدهید.
