رقیق شدن سهام یا Dilution اگر فقط به معنی سهم به همان نسبت کمتر از یک کیک بزرگتر بود مشکلی نداشت. مساله اصلی آنجاست که افزایش سهام یکی از روشهای سهامداران بزرگ برای کسب سهم و سود و نفوذ بیشتر و کاهش قدرت سهامداران کوچکتر و موسسین و حتی حذف آنها است.
وقتی افزایش سهام (جذب سرمایه) به دلایل واهی و بدون نیاز واقعی در جلسه سهامداران تصویب شود و یا ناشی از ریخت و پاش و هزینه‌های تحمیلی بی جا باشد اولین مشکلی که موسس یا سهامدار کوچک با آن روبرو است نداشتن پول برای خرید سهام است. بنابراین یا باید وام بگیرد و بدهکار شود که در نهایت به سود سرمایه‌گذار است و یا اینکه از قدرت خود کم کند. این موضوع بهانه ای هم برای تصویب ارایه سهام با قیمت تخفیفی زیاد برای سهامداران فعلی و مدیران است که آن هم نوع دیگری از رقیق شدن سهام است.
به عبارتی سهام به قیمت واقعی عرضه نمی‌رشود و بنابراین پول کمتری با افزایش سرمایه جذب شده در حالیکه سهام بیشتری عرضه شده و ارزش واقعی هر سهم کمتر می‌شود. هر چند ممکن است هزینه آن از جیب سرمایه گذار خرد (مثلا در مورد سهامداران عادی شرکتهای سهامی عام در بازار بورس) جبران شود و سهام افت قیمت نداشته باشد.
نوع دیگری از رقیق کردن سهام وقتی است که سرمایه گذار اولیه در قرارداد خود با موسسین نوعی تخفیف ویژه در مراحل بعدی سرمایه گذاری برای خود شرط کرده باشد. برای مثال از ابتدا شرط کند که در مرحله بعدی سرمایه گذاری نسبت سهام خود را حفظ میکند بدون آنکه به همان نسبت مشارکت سرمایه با قیمت رایج سهام کند و یا اینکه مطالبه سهام ارزانتر یا قیمت پایه میکند که در نهایت به رقیق‌تر شدن سهام و افزایش سهام شرکت با تناسب کمتر با ارزش واقعی شرکت منجر می‌شود.
نوع دیگر رقیق‌تر شدن سهام وقتی است که نیاز فوری به پول وجود دارد و به خاطر نبودن بستر جذب سرمایه مجبور می‌شوید که یک بسته سهام سفارشی و با تخفیف زیاد به یک سرمایه گذار ارایه کنید که آن هم در نوع خود سهام را رقیق میکند.
در کل بازی اصلی سرمایه گذاران در لابلای خطوط قرار داد اولیه و در مرحله بعدی سرمایه گذاری‌ها رخ می‌دهد. یکی از شیوه‌های جلوگیری از آن توجه به سهام ممتاز است. به گونه‌ای که موسسین بتوانند قدرت تصمیم گیری خود را با داشتن سهام ویژه حفظ کنند.
