خنده‌دارترین خاطره‌ای که داشتید چی بوده؟

حدودا 1 سال پیش بود که به دنبال کتاب خاطرات زلاتان ایبراهیموویچ به اسم «من زلاتان هستم» بودم. این کتاب خیلی کمیاب بود و بسیار سخت پیدا می‌شد. یک روز به یک کتاب‌فروشی رفتم و به کتاب‌فروش گفتم: ببخشید آقا کتاب «من زلاتان هستم» را دارید؟ گفت: نه ولی وایسا به یک انتشاراتی خوب زنگ بزنم. منم گفتم: مرسی فقط تلفن را روی آیفون بگذارید. اونم قبول کرد.

خلاصه زنگ زدیم انتشاراتی و گفتیم: کتاب «من زلاتان هستم» را دارید؟ گفت: بله!!؟؟ گفتیم: من زلاتان هستم. اونم گفت: بله در خدمتم بفرمایید؟ گفتیم: آقا «من زلاتان هستم». گفت: بله فهیدم بفرمایید؟ خلاصه ۵ دقیقه‌ای داشتیم می‌فهموندیم بهش که من زلاتان نیستم، دنبال کتاب «من زلاتان هستم» می‌گردیم. بعد خود انتشاراتی که فهمید ماجرا از چه قرار بوده زد زیر خنده.

واسه تعطیلات عید رفته بودم رامسر، یه روز با همه دخترای فامیل قرار شد بریم کنار دریا، پسردایی‌م که 5 سال‌ش بود هم قرار شد که با ما بیاد. رسیدیم کنار دریا و ماشین رو پارک کردیم تا قدم بزنیم بریم سمت ساحل. طبق معمول یه مغازه پشمک‌فروشی هم تو مسیرمون بود (ازین مغازه‌ها که پشمک داغ درست می‌کنن)، پسردایی‌م لج کرد که من پشمک می‌خوام، دیدم کسی تو مغازه نیست ولی یه عالمه پشمک آماده که دور چوب پیچیده شده بود، جلوی مغازه‌ش چیده شده بود. به بچه‌ها گفتم یکی ازین پشمکا رو بگیریم وا کنیم که بچه شروع کنه به خوردن، بعد وایمیستیم که صاحب مغازه بیاد پولشو حساب کنیم. یکی از پشمکا رو ورداشتم خواستم نایلونی که روش کشیده شده رو وا کنم دیدم خیلی محکمه و هر کاری می‌کنم وا نمیشه، خلاصه 3-4 نفری ریخته بودیم سر یه پشمک که بازش کنیم و به شدت مشغول بودیم که یهو دیدیم صدای خنده میاد، سرمونو بلند کردیم دیدیم صاحب مغازه اومده داره به ما میخنده، گفتم آقا چرا اینو اینقد محکم بسته‌بندی کردین که اصلا وا نمیشه؟ گفت خانم آخه اون پنبه‌ست واسه تزیین مغازه‌ست فکر نمی‌کردم کسی بخواد اونو بخوره! هیچی دیگه ما هم با یه لبخند پنبه رو گذاشتیم سر جاش و وایسادیم که واسه‌مون پشمک واقعی درست کنه! (تازه ازمون پول هم نگرفت، گفت خیلی منو خندوندین پول نیاز نیست)

پ.ن: وقتی صاحب مغازه نیست به وسایل مغازه به هیچ عنوان دست نزنین!