علی قهرمان‌زاده

۱۳۶

مهندس نرم افزار - طراح و توسعه دهنده وب و موبایل

‌تا جایی که من می‌دونم خیر. اتفاقا جویدن آن باعث هضم سریع‌تر غذا در دستگاه گوارش می‌شود و بنا به گفته دندانپزشکان بهترین اثربخشی آن پس از 20 دقیقه جویدن و رفتن طعم شیرین آن شروع میشه.

دوران کارشناسی که پر از خاطره است... ما در تبریز استادی داشتیم که واقعا تو کامپیوتر زبان‌زد بود، یعنی در بین تمامی اساتید دانشکده شاید فقط همون یک نفر به معنی (نیمه) واقعی استاد بود و البته دلسوز و راهنمای دانشجو. یک بار در یکی از آخرین جلسات کلاس پایگاه داده که مباحث پیشرفته شده بود و ایشون داشتن انواع و اقسام رابطه‌ها و نرمال‌سازی‌شون رو توضیح می‌دادن برای اینکه مخ بچه‌ها تاب برنداره طنز رو هم در بیانشون اضافه می‌کردن و با ترجمه بعضی از کلمات به ترکی باعث می‌شدن جو کلاس برای لحظاتی از خستگی دربیاد. 

یک هم‌ورودی داشتیم که کاراکترش از این‌هایی بود که دائم سوال‌هایی می‌پرسن که واقعا جوابشون بدیهی است و بر این کارشون هم اصرار دارن و البته فکر می‌کنن خیلی فان هستن در صورتی که اینطوری نیست. اون جلسه هم دقیقا همین کار رو می‌کرد و از اول جلسه یکریز فقط سؤال‌هایی می‌پرسید که ما از یک طرف کلافه می‌شدیم و از طرف دیگر خنده‌مون می‌گرفت ولی این استاد نازنین ما تمام سؤالاتش رو با حوصله و طمآنینه خاصی جواب می‌داد تا اینکه آخرای کلاس وقتی داشت به صورت جدی به یکی از همون سؤالات پاسخ می‌داد لابلای کلامش اسم آقای رانکوهی رو آورد و این دوستمون یکدفعه گفت "بله استاد آقای داغ پاچاسی رو میگید" ... استاد یه لحظه قفل کرد مغزش ... پرسید چی؟ گفت ترکی رانکوهی میشه داغ پاچاسی ... ران: پاچا و کوه: داغ!!!

استاد که ۴، ۵ دقیقه بود که می‌خواست سؤال اون یارو رو به ساده‌ترین شکل براش توضیح بده ماژیک رو گذاشت رو وایت برد، دستاشو گذاشت پشتش، تکیه داد به دیوار و یه لبخند کوچیک اومد رو لباش. ما که داشتیم از خنده زمین رو گاز می‌زدیم حس کردیم استاد اون لحظه کمرش شکست و دیگه همون استاد سابق نشد!

باید به مرور از بین بره ولی باز گذاشتن پنجره‌ها و گرم نگه داشتن خونه می‌تونه تسریع ببخشه بهش!

در ظاهر دوران تقریبا بیهوده‌ای به نظر میاد ولی واقعا میشه چندین و چند فصل دربارش نوشت:
دو چیزش ولی فکر کنم هیچ قت تکرار نشه:
1 -آرامش خواب‌های دوران آموزشی که وقتی میومدی آسایشگاه و می‌دیدی که 60 نفر رو تخت هستن ولی انگار صد ساله نخوابیدن و واقعا حس ناب خوابیدن به خاطر خستگی رو درک می‌کردی.

2- وقتی شاید یکی دو هفته پادگان بودی و از هرگونه وسیله ارتباطی و رسانه دور و اگر هم تلویزیونی بود حتی حوصله دیدن اون رو نداشتی و تنها راه پر کردن وقتت آدم‌ها بودن و آدم‌ها و کل اطلاعاتی که وارد ذهنت میشد همون چند تا موضوع در اون چهاردیواری بود، واقعا احساس می‌کردی مغزت خیلی آروم‌تر از قبل هست.

خیر و تاکیدا خیر!
اصولا و طبق تجربه بزرگان هر رشته و گرایش و تخصص  کلا در 90 درصد موارد وعده پولدار شدن یک شبه، بدون تخصص و مهارت و بدون گذاشتن وقت و زحمت، شعار و امید واهی بیش نیست.
در مورد بازاریابی شبکه‌ای این قضیه نمود بیشتری پیدا می‌کنه. چند نفر اون بالا نشستن و تمام راه‌های تحریک رو می‌دونن و در این بین چه طعمه‌ای بهتر از جوان‌هایی که دنبال کار و آرزوهای بزرگ هستند. در اول دوست شما که کمی زودتر از شما به دست فرد دیگری فریب خورده با وعده روزی دو ساعت کار شما رو به مجموعه می‌کشونه و بعد از گذشت مدت زمان کمی هر روزی که بیشتر در مجموعه می‌مونید متوجه رفتارهایی می‌شید که کاملا در عمل با وعده‌های داده شده تناقض داره. کم کم باید ۱۲ یا ۱۳ ساعت تو شرکت باشی، به هر دوست و نادوستی که احساس می‌کنی می‌تونی بیاریش رو بندازی، با اینکه می‌بینی محصولشون افتضاح هست با فشار بالاسری‌ها باید رکورد خرید اجباری که هر ماه هم بیشتر میشه رو بزنی (هرچند جنس رو دستت بمونه) و... در کل آهسته آهسته متوجه میشی شاید نیم درصد هم بشه تو این راه پولدار شد، ولی باید خیلی چیزها رو بذاری زیر پات (حتی به نظر من خانواده و دوستانت) و اگر تو همون مراحل ابتدایی با تصمیم شجاعانه‌ای تصمیم به ترک اون محل نکنی مجبوری بعد از دو، سه سال با وقت و پول و جوونی و روحیه و آرزوهای بر باد رفته ۱۰ برابر بیشتر بیای بیرون و اون لحظه واقعا مشخص نیست شرایطت چطوری خواهد شد.

دزدی هم شاید بتونه ما رو میلیاردر کنه ولی باید ببینیم اون میلیاردر شدن ارزشش رو داره یا نه؟!

صبر، یادگیری و پشتکار بهترین و البته ارزشمندترین راه برای پولدار شدن هست.