بدون شک ژوزه مورینیو. او در جنجالی‌ترین مصاحبه‌اش گفت من قهرمان اروپا هستم، من معمولی نیستم، من آقای خاص هستم، و درست می‌گفت چون در فصل ۲۰۰۴ -۲۰۰۳ با پورتو سه هفته مانده به اتمام لیگ با اختلاف ۹ امتیاز قهرمان لیگ شد. در مارس ۲۰۰۴ یونایتد را حذف کرد که خوشحالی بسیار خاصی نشان داد و در ادامه لیون و سایر تیم‌ها را حذف کرد تا پورتو را بعد از ۱۷ سال به قهرمانی در لیگ اروپا برساند. او خاص است چون در اولین حضورش در لیگ جزیره با چلسی وقتی لیورپول را ۳-۲ شکست داد هوادارن لیورپول را به سکوت فراخواند. چلسی در لیگ قهرمانان به بارسا خورد و داور بازی آرزو می‌کرد که ای کاش همیشه مامور بیمه می‌ماند چون دروگبا، مهاجم چلسی در آن بازی اخراج شد و مورینیو گفت داور در بین دو نیمه در رختکن بارسلونا حضور داشت. جنجال آقای خاص جواب داد و آن‌ها بازی برگشت را بردند اما در نیمه نهایی به لیورپول خوردند و حذف شدند. همان فصل آقای خاص چلسی را بعد از ۵۰ سال با رکورد بیشترین امتیاز و کمترین گل خورده به قهرمانی لیگ برتر رساند. به ایتالیا رفت و سرمربی اینتر شد. با اخراج اتوئو دست‌های خود را به حالت گره کرده در‌آورد که یعنی من قربانی شدم. به خاطر این کار ۳ جلسه محروم شد. در لیگ قهرمانان به بارسا خورد و در مصاحبه گفت "برد برای گواردیلا (سرمربی بارسلونا) یک عقده است ولی برای ما یک رویا. بین رویا و عقده بسیار تفاوت هست". در آن بازی آب‌پاش‌های نیوکمپ تمام بازیکنان اینتر را خیس کردند و وقتی از او در این مورد سوال کردند خاص‌ترین جواب ممکن را داد. او گفت "پوست بازیکنانم در زمین ماند و خونشان شسته شد". در فصل بعد به رئال مادرید رفت و به ۴ سال بدون جامی آن‌ها خاتمه داد و بعد از ۱۸ سال آن‌ها را سه‌گانه کرد. او خاص است چون در سوپرکاپ جلو بارسا دست تو چشم تیتو کرد و بعد اظهار ندامت کرد. فصل بعد مورینیو با رئال رکوردار بیشترین امتیاز، تفاضل و قهرمان اسپانیا شد. اکنون او در منچستریونایتد سرمربی‌گری می‌کند و در اولین فصل حضورش ۳ جام برای این تیم کسب کرد.