چون ماهیت کانال با هدف یک «پیام رسان» متفاوته. کانال چیزیه که بیشتر شبیه شبکههای اجتماعیه. در حالی که پیامرسانهای بزرگ مثل واتساپ، روی ارتباط آدمها با همدیگه به صورت امن تمرکز میکنن و وارد بازی شبکهاجتماعی نمیشن. جالبه بدونید که تلگرام غیر از چند کشور خاص، تو باقی دنیا طرفدار خاصی نداره چون حتی چتهای معمولیش هم رمزنگاری نمیشن.
من کجام؟ اینجا کجاست؟
در جوابکو میتونید در مورد هر موضوعی سوال کنید، به سوالای بقیه جواب بدید و تجربتون رو به اشتراک بگذارید!
بحث بیشتر مربوط به عرضه و تقاضاست. در کشورهای پیشرفته مثل آمریکا و یا کشورهای اروپایی (که احتمالا مقصود شما از "پیامرسانهای بزرگ" محصولات پرطرفدار در این کشورهاست) هر سرویسی جایگاه خاص خودش رو داره. جایی که فیسبوک، توییتر، یوتیوب، اینستاگرام، مدیوم، کورا و... آزاد باشن و کاربران به درستی مفهوم محتوا رو درک کرده باشن قطعا نیاز به ابزاری مثل کانال برای تولید محتوا (بخوانید کپی!) و انتشار در فرمتی ناپسند و برقراری ارتباط یکطرفه نیست.
در کشورهایی مثل ایران، چین و... با توجه به کمبود آزادی و دانش در بسیاری زمینهها، سادهترین راه (که معمولا از نامناسبترینها هم هست) انتخاب میشه و محصولش پلتفرمی ناپخته مثل تلگرام میشه که آفتی برای تولید محتوا و نشر صحیح اون هست.
اگر در یک جامعه برنامهها یا حتی وسایلی طی سالها به خوبی عمل کرده باشند مردم زیادی جذب آنها میشوند و در صورتی که کمبودی در آنها احساس نکنند به همین راحتی از آنها کوچ نمیکنند.
برنامهها و سایتهایی مثل فیسبوک، یوتیوب، توییتر، اینستاگرام و ... سالهاست که در کشورهای دیگر دارد استفاده میشود و روز به روز به امکانات و قابلیتهای آنها اضافه میشود و کاربران خود را راضی نگه داشته است. پس نیازی نیست که کاربران این سامانهها مجددا وقت صرف بررسی برنامههای جدید کنند.
تنها نقطه قوت تلگرام فضای ذخیرهسازی نامحدود میباشد که این مورد فکر کنم در سایر کشورها حل شده است.